De uitvlucht naar het paradijs

Dag 20 - Bluefields - Little Corn Island (Nicaragua)

Wederom vroeg uit de veren dus, hopelijk is er plek voor ons in het vliegtuig. Iets voor zessen waren we al op het vliegveld, 5 minuten later kwam ook onze nieuwe metgezel Unai eraan. Hij had nog wat meegemaakt in de ochtend, kennelijk liep er rond zijn hotel iemand met een mes rond die ergens wilde inbreken.... typisch dat dit nou juist in Bluefields gebeurt. Na een poos gewacht te hebben kwam dan het verlossende antwoord van de medewerkster van de luchtvaartmaatschappij (La Costena, een maatschappij uit Nicaragua); er zou een groot toestel komen en er was plek voor drie, hulde! Heel fijn, nu winnen we een dag aan het einde van de vakantie en kunnen we gelijk weg uit Bluefields! Na onze spullen te hebben ingecheckt konden we dan boarden in het vliegtuig. Dit inchecken ging trouwens niet helemaal soepel, de bagage mocht namelijk 30 libras wegen (een lokale gewichtsaanduiding), mijn grote rugzak redde dit niet, die was 40 libras. Gelukkig mochten we ook de toilettassen los meenemen met de handbagage, zodoende kwam ik op het juiste gewicht. Hierdoor liepen we dus met twee toilettassen, twee grote rugzakken en twee kleine rugzakken rond, wat zijn we ook een praktische backpackers! De vlucht verliep prima, en was erg kort, maar liefst 15 minuten! Het vliegtuig landde op Big Corn island, maar wij wilden gelijk door naar Little Corn island (wat volgens de lonely planet een paradijselijk eiland moest wezen). Zodoende gingen we met z'n drieën weer gelijk door met een taxi naar de haven. In de haven kocht ik snel een ontbijt (empenadas en een heerlijke koek), we hadden nog niets gegeten vandaag. Iets voor tienen konden we dan weer verder op de panga, oftewel de houten sloep met een fikse motor, naar Little Corn island. Alles loopt vandaag op rolletjes, dat is wel fijn na die miskleum van gisteren! Op de boot was het best gezellig, ik had een oudere Zweedse man naast me zitten die met zijn Nicaraguaanse vrouw en twee kinderen rondreisde. Op Het eiland aangekomen zagen we een ventje die vroeg of we toevallig interesse hadden om in Elsa's place te verblijven. Na enig beraadslagen tussen Geerda en mij gingen we akkoord, the lonely planet was erg positief over deze accommodatie. We waren alleen op een of andere manier inmiddels wel onze metgezel kwijtgeraakt, maar die  zien we vast nog wel een keertje, het is maar een klein eiland. De accommodaties van Elsa's place waren fantastisch; huisjes op 10 meter van de zee voor maar 40 dollar per nacht, deal dus! Bovendien konden we er gelijk in en even later lagen we al in de zee voor een verkwikkende duik! Het is overigens echt een bounty-eiland, Little Corn, witte stranden, palmbomen en een turquoise zee, schitterend! De rest van de dag deden we bar weinig, zwemmen, lezen en schrijven. Het dinner werd genuttigd bij Elsa's, kingfish en een yellowtail snapper. Na het avondeten maakten we nog een blokje om over het eiland, en bij de lokale gringo (buitenlander) bar zagen we een oude bekende; Sascha! De Duitser waarmee we vanaf een vulkaan naar beneden zijn gegaan op een plank, zie het eerdere verhaal hierover. Hij was inmiddels aan het reizen met een Engelsman (ik weet zijn naam niet meer, maar hij was dj) en beiden waren overduidelijk behoorlijk onder invloed van alcohol en cocaïne. Wij besloten ook twee biertjes met ze mee te drinken, ze waren ook in Bluefields geweest en ook zij waren nou niet echt positief over dit oord. Sterker nog, ze hadden er zelfs 400 dollar voorover om er weg te gaan. Daardoor kregen ze wel een uitgeleide van de marine, plus een gratis gram cocaïne op de koop toe, wat een verhaal! Hasta manana!