Dwalen door de jungle

Dag 16 - Matagalpa - Jinotega (Nicaragua)

Na een heerlijk ontbijt toch maar weer uitgecheckt bij ons leuke guesthouse in Matagalpa. De reiziger moet immers altijd voorwaarts gaan en niet te lang blijven talmen op één plaats. Na dit filosofisch zijsprongetje gingen we met een taxi naar het busstation. Daar vatten we de chicken bus naar Jinotega, die vrij spoedig vertrok. Het was een mooie en gezellige reis, we hadden namelijk in de bus een spraakzame Nicaraguaan ontmoet die thans in Amerika woont (in West-Virginia, je weet wel van de "country roads, take me home, to the place where I belong) en luistert naar de naam Johnson (kennelijk was hij voorbestemd om in Amerika te belanden, zijn ouders hadden hem alvast een naam van een voormalig Amerikaans president meegegeven, handig van ze!). Nadat we in Jinotega waren namen we afscheid van Johnson en pakten we een taxi naar een ander busstation. Daar vandaan gingen dan weer de lokale bussen (we moeten namelijk naar een ecolodge in de bergen nabij Jinotega) naar onze eindbestemming. Hier moesten we eigenlijk voor het eerst deze vakantie een tijd wachten, namelijk anderhalf uur, op onze bus. Het busvervoer is hier echt voortreffelijk geregeld, mits je niet aan al te veel comfort hecht natuurlijk. De busrit was kort (twintig minuten), druk (de bus was overvol, men stond in het gangpad) en leidde door mooie natuur en langs het op twee na grootste meer van Nicaragua. Op een kruispunt (wat ik van tevoren had opgezocht en die we met de hulp van Google Maps konden lokaliseren) werden we afgezet en daar stond de taxi klaar die ons naar de lodge bracht. Na nog eens een kwartier waren we dan bij de ecolodge. Deze lodge is prachtig gelegen bovenop een heuvel en waarvandaan je over het hele dal kijkt tot aan het meer in de verte toe, echt een schitterend uitzicht! Het is dan ook voor Nicaragua een hotel met een fiks prijskaartje, het kost 70 euro per nacht voor twee. Natuurlijk nog steeds best goedkoop, maar al onze voorgaande overnachtingen waren tussen de tien en de vijfentwintig euro (op Granada na, die was 40 per nacht). We wilden echter onszelf eens trakteren op een mooi hotel (ecolodge in dit geval). Ons huisje (cabin) was een plaatje, het uitzicht was echt fenomenaal! Met een balkon dat uitkeek over het eerder beschreven dal en overal daaromheen bergen met koffie plantages en weelderige wouden, erg gaaf dus! Na een tijdje ons kamertje en uitzicht te hebben bewonderd was het tijd voor een late lunch (tostades). Na de lunch wilde ik een mooie wandeling maken en Geerda ging op ons balkon een boekje lezen. Zo gezegd zo gedaan, ik ging dus snel (het was al een uur of vier en om zes uur is het hier al donker) een wandeling maken door een stukje jungle vlakbij de lodge. Het pad voerde me door een prachtig stuk regenwoud, waardoor een riviertje stroomde. Hierbij zag ik twee keer de nationale vogel van Nicaragua, waarvan de Engelse naam de mothmoth is. Allengs werd het pad steeds smaller en op een gegeven moment hield het op. Ik ging toch even kijken of het pad misschien toch verder liep na de dichtbegroeide struiken, ook al realiseerde ik mezelf al dat dit misschien niet verstandig was. Na deze struiken waren andere dichtbegroeide struiken, dus besloot ik terug te gaan. Alleen was er een probleem, in de dichtbegroeide jungle kon ik het pad niet vinden, en bovendien begon het al bijna donker te worden, best wel een beetje eng natuurlijk, zit je daar in je eentje in de jungle en kan je het pad niet vinden.... Uiteindelijk liep ik een kant op waar ik volgens mij vandaan kwam en daar vond ik gelukkig het pad, hulde! Net voor het donker was ik dan terug in ons huisje. Na een mooie zonsondergang vanaf ons balkon gingen we naar de receptie/ restaurant van het hotel. Aangezien we de enige gasten zijn stond het voltallige personeel (volgens mij toch een stuk of vijf man) ons op te wachten. Hier genoten we van een biertje, de avondmaaltijd en van de koffie met een glaasje rum (flor de cana, de rum van Nicaragua, en ondanks dat ik geen grote fan van rum ben is dit best prima te drinken). Hierna gingen we dan snel terug naar ons huisje, hasta manana!