Zwemmen in een zwavelmeer

Dag 11 - Granada - Laguna de Apoyo (Nicaragua)

Omdat het hier toch wel erg warm is, en omdat we een pauze willen hebben tussen de twee koloniale steden van Nicaragua, hebben we besloten een tussenstop te maken vandaag, namelijk een kratermeer! Alvorens we naar het kratermeer gingen hadden we nog twee activiteiten gepland. We begonnen de dag met een uitgebreid ontbijt en een sloot aan koffie. Hierna stond er een bezoek aan de klokkentoren op het programma voor een subliem uitzicht over het pittoreske Granada en de fotogenieke kathedraal. Voorts brachten we nog een snel bezoek aan het plaatselijke museum om meer over de geschiedenis van het land te leren en om wat beelden te zien uit het precolumbiaanse tijdperk (de naam van het tijdperk voor de invasie van de Spanjaarden die begon in 1492 met de komst van Columbus, hier vallen dus de incas, mayas en azteken onder). Hierna pakten we de spullen van de kamer en namen we afscheid van het hotel. De taxi was snel gevonden, voor 100 cordoba (2,5 euro) wilde hij ons wel dertig kilometer verder brengen naar het meer. Bij een stoplicht kwamen we nog een oude bekende tegen; de Duitser! Ditmaal namen we afscheid als vrienden en wensten elkaar nog een fijne reis. Na ongeveer een halfuur, het was inmiddels een uur, waren we bij het meer. Laguna de Apoyo is een meer gelegen in de oude krater van een niet meer actieve vulkaan, vandaar natuurlijk een kratermeer. Na een kamer te hebben bemachtigd, trokken we snel onze zwemspullen aan voor een duik in het meer. Volgens de lonely planet zou het een van de lekkerste wateren op deze aardkloot moeten zijn om te zwemmen. Dat is misschien iets overtrokken, maar het water was heerlijk om in te zwemmen! Wel merkte je dat het water anders was dan normaal water, dit komt door de aanwezigheid van zwavel onder de grond. De rest van de middag spendeerden we aan het meer, zwemmend, lezend, een biertje wegtikkend en schrijvend aan dit blog, lekker even bijkomen dus. Aan het begin van de avond werden we door het personeel uitgenodigd voor een gratis welkomstdrankje. Dit konden we natuurlijk niet afslaan en eigenlijk was het best gezellig, we raakten aan de praat met een Française die voor 5 maanden aan het reizen was, een Amerikaanse uit New-york en een Duitser uit Hamburg die fan was van Amsterdam en er heel vaak heen ging. Na nog een cocktail te hebben genuttigd, een daiquiri ditmaal, gingen we een hamburger eten, wat best prima te doen was. Tot slot gingen Geerda en ik onder het genot van een laatste biertje nog een potje poolen. Ik won de eerste en Geerda won het tweede potje, daarna hielden we het voor gezien, hasta manana!