Pinautomaten en tempels

Dag 5 en 6: Pushkar

Na een heerlijke nachtrust van 10 uur met oordoppen in (wat wel moet, die gekke Indiërs toeteren voortdurend op hun scooters) om elf uur opgestaan. Eerst maar eens op zoek gegaan naar een werkende pinautomaat. Dat bleek helaas nog steeds niet mogelijk, maar we konden wel wat oude briefjes van 500 rupees ( degene die ongeldig zijn)wisselen in de bank voor nieuwe biljetten. Hierna met onze nieuw verworven centen luxueus gaan lunchen op een rooftop restaurant, onder andere Tibetaanse dumplings. Daarna de tempel van Brahma bezocht, die niet echt bijzonder was en toen naar het meer. Daar waren weer de gebruikelijke mannetjes die je bloemen wilden aansmeren in ruil voor een donatie (geheel vrijwillig natuurlijk, maar wel onder lichte drang, welkom in Azië!), die poeierden we dus af. Vandaar langs het meer gelopen, tot aan de tempel van de baba's (de gratenpakhuis priesters met hun kwaadaardige tronie), daar wat rondgekeken en toen het rondje meer afgemaakt en over een heilige brug (de schoenen moesten uit) teruggelopen. Later weer en heerlijke Indische maaltijd verorberd en daarna naar het hostel terug en vroeg gaan slapen. De dag erop hadden we 's ochtends onze laatste euro's voor oude Indiase valuta gewisseld, omdat we daarvoor veel meer rupees kregen dan voor de nieuwe valuta. Die moesten we vervolgens bij een bank weer wisselen voor de nieuwe briefjes (erg lastig allemaal met die niet werkende pinautomaten, het is wel erg vervelend als je geld hebt maar er niet bij kan komen), erg omslachtig allemaal dus. Daarna een heerlijk ontbijt van muesli met verse vruchten en een bananen pannenkoek. Vrij snel daarop weer een heerlijke lunch weggewerkt op een hele mooie binnenplaats. Daarna wederom een wandeling gemaakt door het aangename Pushkar. Uiteindelijk in de bazaar met een Indiër in gesprek geraakt en van hem een kop Chai thee gekregen (Chai thee is een heerlijk drankje van melk, thee met kruiden). Terug in het hostel gingen we afrekenen en kregen we te horen dat de pinautomaat het eindelijk weer deed. Dus wij als de wiedeweerga naar de automaat, waar uiteraard alweer een rij stond. Daar in gesprek geraakt met een stel Duitsers voor ons in de rij, die al voor de 16de keer in India waren. Toen konden wij uiteindelijk na anderhalf uur na hen pinnen....... Geen geld, machine leeg! Dat was wel erg balen natuurlijk, dat zul je altijd zien. Hoe dan ook moesten we snel terug om onze backpack te halen, toen nog snel een falafel gescoord, naar het busstation gerend en daar de bus nog tijdig kunnen halen. Op naar Jaisalmer!