Smeergeld voor douaniers

Dag 5 - Monteverde - San Juan del Sur (Costa Rica - Nicaragua)

Dag vijf; op naar Nicaragua! We hebben namelijk besloten om nu al de oversteek te maken naar Nicaragua. Op zoek naar meer avontuur en minder uitgaven (mucho aventura y poco dinera). Want hoewel Costa Rica prachtig is met meer dan genoeg natuur en stranden lonkt het avontuur in een minder ontwikkeld land, met minder toeristen (en Amerikanen, want hoewel ze vriendelijk zijn, zijn ze ook best luidruchtig) en wat minder kosten. Costa Rica is toch best prijzig, en wij zijn met een karig budget op reis, dus op naar Nicaragua! Onze twee nieuw verworven Duitse kompanen waren zo vriendelijk om ons een lift te geven tot aan de grote weg. Op de grote weg zouden wij dan een bus naar Liberia (niet het land, maar een stad in Costa Rica, naar het land gaan zou natuurlijk ook lastig worden... dat ligt in Afrika) aanhouden en daarvandaan weer een bus charteren naar de grens. Zodoende vertrokken we om half tien, over een weg die nauwelijks het predikaat weg waardig was. Het was namelijk een rotspad wat naar beneden liep, met prachtige vergezichten over het dal, met in de verte de zee. Na ruim een uur waren we beneden aan de weg namen we afscheid van de Duitsers en kon het avontuur verder gaan, terwijl Geerda nog even een sanitaire stop hield kwam de bus al, ik hield deze aan en binnen tien minuten (Geerda was inmiddels weer terug) waren we weer op weg. De bus bracht ons via diverse dorpjes in een uur of twee naar Liberia. Daar werden we gedropt op een busstation en prompt kwam er een bus aan gereden met Penas Blancas, wat aan de grens ligt, onze bus dus! Binnen vijf minuten waren we alweer op weg met de volgende bus! We hadden nog net de tijd voor een sanitaire stop plus een vers flesje water, maar een lekker bakje koffie zat er niet in. (overigens hebben ze hier over het algemeen louter slappe bakjes pleur, een straf bakje zit er tot nog toe niet in). Na ongeveer een uur, het was iets na tweeën inmiddels, waren we aan de grens. Hier moesten we eerst geld betalen om Costa Rica te mogen verlaten (een uitreisvisum). Echter hadden we natuurlijk weer niet genoeg bij ons (stelletje onvoorbereide backpackers zijn we ook!) Dus wisselde ik wat euro's tegen een waardeloze koers voor colones (de lokale munteenheid) bij een ritselaartje met allerlei soorten biljetten. Na de Costa Ricaanse douane te zijn gepasseerd moesten we een paar honderd meter over de weg door een stuk niemandsland lopen naar de Nicaraguaanse grens. Daar kwamen we bij de douane, en wat bleek; ook hier moest je geld betalen! De douanier wilde wel meedenken en bracht me naar een pinautomaat, maar hier kon je alleen met visa pinnen, en die hebben we dus net weer niet. Zodoende moest ik weer helemaal teruglopen naar de grens met Costa Rica lopen om daar dollars te pinnen. Uiteindelijk lukte dit gelukkig, en konden we dan eindelijk ons derde land van deze blitzkrieg invallen.... Nicaragua! Over de grens werden we gelijk overvallen door een zwerm ronselaars die ons een taxi probeerden aan te smeren. Mede omdat we de bus zat waren gingen we voor vijftien dollar in zee met een aardig oud kereltje. De reis naar San Juan del Sur bracht ons langs de oevers van het meer van Ometepe (maar daarover later meer) en een prachtig glooiend landschap met schitterende bomen naar het kustplaatsje San Juan del Sur. Dit is een kustplaatsje aan de Stille Oceaan en een bekende plek om te surfen. Na een hostel te hebben gevonden gingen we gelijk naar het strand voor een mooie zonsondergang. Na allereerst het dorpje te hebben verkend (leuke gekleurde huisjes, veel barretjes, veel strandtenten, restaurants en ook veel van die eeuwige backpacker types (katoenen kleding en lang haar enzo)), wat klein en compact vonden we een restaurant dat ons kon bekoren. Daar hebben we heerlijk gegeten, iets met vis en gebakken rijst en iets met vis en groenten, maar de sambal was de lekkerste die ik tot nu heb gegeten, we bleven er van snoepen. Daarna gingen we behoorlijk vroeg onder de lakens (rond tien uur), ik was gesloopt, hasta manana!