Siësta versus cervesa - Reisverslag uit León, Nicaragua van michiel ankersmit - WaarBenJij.nu Siësta versus cervesa - Reisverslag uit León, Nicaragua van michiel ankersmit - WaarBenJij.nu

Siësta versus cervesa

Door: Michiel Ankersmit

Blijf op de hoogte en volg michiel

12 Maart 2018 | Nicaragua, León

Dag 12 - Laguna de Apoyo - Leon

We hadden deze nacht beroerd geslapen, wat mede te danken was aan de hitte in de kamer. Je kunt je dus ook wel voorstellen dat ik in de ochtend uitvond dat er een raam verscholen ging achter een gordijn..... dat ook nog eens open kon om een lekker briesje binnen te laten. Het voordeel hiervan was wel dat we erg vroeg wakker waren en al om 7 uur in de ochtend in het meer dobberen. Na een heerlijke stukje te hebben gezwommen, waarbij we ook nog een ijsvogel zagen, gingen we dan eerst ontbijten. Na het ontbijt was het alweer tijd om de spullen bijeen te zoeken en weer verder te gaan op ons avontuur. De taxi bracht ons richting de grote weg, daar werden we af gezet, en binnen een mum van tijd zaten we in de bus naar Managua. Dit keer was het een minibus, die dan weliswaar sneller was, maar ook krapper (die oude Amerikaanse schoolbussen, die hier dienst doen als busvervoer onder de noemer chickenbus, zitten over het algemeen toch een stuk ruimer), maar we waren zo in Managua. In Managua maakten we dan gelijk de overstap naar Leon, wederom in een minibus. De reis hierheen was erg gezellig, achter ons zat namelijk een gecombineerd stel, hij een Canadees die eigenlijk Indiër is (waarvan er hier heel veel rondlopen, Nederlanders trouwens ook, maar die zijn natuurlijk ook overal in grote hoeveelheden aanwezig) en zij een Oostenrijkse (waarvan er dan weer veel minder aanwezig zijn), luisterend naar de namen Jay en Katrin en waarmee we ogenblikkelijk in gesprek raakten en een heel gezellig gesprek hadden. Zij waren ook op een reis bezig van minimaal 5 maanden en hadden hier allebei hun baan voor opgezegd. Door dit gesprek waren we voor mijn gevoel heel snel in Leon, het enige bijzondere qua landschap onderweg was dat het een stuk droger oogde, met minder bomen dan een stuk zuidelijker. Zodra we uitstapten uit de bus was het duidelijk waarom, wat een hitte zég! Leon staat bekend om de warmste plek van het land, wat duidelijk is, het was 38 graden vandaag. Na een taxi te hebben gedeeld met onze nieuwe vrienden, hun hostel was in de buurt, gingen we eerst een siësta houden op de kamer. We waren behoorlijk vroeg en het is gewoon te warm om door de stad te gaan lopen. Om half drie gingen we dan toch de deur uit, we rammelden van de honger. We vonden op de hoek van het grote plein bij de kathedraal een restaurantje waar we voortreffelijke quesidillas met een heerlijk sapje (die sapjes hier zijn trouwens echt lekker, vers gemaakte sapjes van heerlijk fruit gecombineerd met melk of yoghurt) nuttigden. Hierna gingen we snel een deel van de stad bekijken. Aan het plein waar we waren lag een prachtige kathedraal (de grootste van Centraal Amerika), twee palazzos (wat eerder een soort herenhuizen zijn dan paleizen), nog een kerk, het stadhuis en een mooi theater (in een artdeco pand, waar thans een supermarkt in gehuisvest is). Hierna liepen we over een markt naar nog een kerk (Leon is de stad van de kerken, wat begrijpelijk is, bij ons hostel om de hoek zit namelijk ook een exemplaar). Hierna naar nog een kerk, hierna naar nog een markt en vervolgens een oud treinstation (kennelijk heeft er ooit een trein gereden in Nicaragua, tegenwoordig is die verdwenen). Hierna liepen we door de levendige straten van Leon (Granada is dan misschien mooier, maar bij Leon heb je meer het idee dat je in een bruisende stad bent, desalniettemin geeft de gezellige barstraat van Granada de doorslag in het voordeel van Granada) terug naar ons hostel. Na ons even afgespoeld te hebben onder de douche gingen we een restaurant zoeken, omdat we niets geschikts konden vinden belanden we bij dezelfde toko op de hoek van het plein, met een prachtig uitzicht op de kathedraal. Het eten was prima (ik iets met varken, wat lekker gemarineerd was en Geerda een prikker met rund, wat ook best prima was) het bier (vakantiebier, in dit geval tona, smaakt altijd goed op vakantie, maar terug in Nederland valt het eigenlijk immer tegen) smaakte ook prima. Na nog een rondje te hebben gelopen gingen we weer terug naar ons hostel (colibrie), hasta manana!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nicaragua, León

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

21 Maart 2018

Paradise lost

20 Maart 2018

De uitvlucht naar het paradijs

19 Maart 2018

Een getto in het paradijs

18 Maart 2018

Ranzige hotels en bussen voor dwergen

17 Maart 2018

Koffie en kolibries
michiel

Actief sinds 10 Maart 2010
Verslag gelezen: 308
Totaal aantal bezoekers 29239

Voorgaande reizen:

12 Maart 2010 - 22 April 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: