Een Chinees wereldwonder

Dag 4: Beijing (de Chinese muur)
De wekker ging weer erg vroeg af deze morgen, het wordt dan ook een hele speciale dag; namelijk een bezoek aan de Chinese muur! Nadat ik was opgestaan om half zeven snel een soort vettig broodje gescoord en opgepikt door een busje. Hiermee reden we door de gigantische metropool Beijing naar een verzamelpunt. Hier moesten we overstappen op een grotere bus. Na een tijd gewacht te hebben op nog enkele andere passagiers (je moet altijd geduldig zijn bij georganiseerde trips valt me op) gingen we dan eindelijk onderweg naar de muur. De sectie waar ik heen ga heet "Mutianyu", een gerenoveerd stuk muur, maar net iets verder weg zodat het niet overloopt met toeristen. Helaas duurde de reis veel langer dan gepland, de wegen waren namelijk overvol (ik snap nu hoe China aan zijn smog probleem komt, wat rijden hier gigantisch veel auto's rond!), mede doordat het een feestdag is en dus heel veel Chinezen de hort op zijn. Om een uur of twaalf kwamen we dan eindelijk aan bij de muur. Eerst kregen we een lunch voorgeschoteld in een restaurant, op een glazen plaat stonden allerlei lekkernijen, tenminste het zag er lekker uit, in werkelijkheid had het niet erg veel smaak. Daarna kregen we een of andere nutteloze uitleg van de gids (wel een aardig ventje overigens, maar helaas was hij nogal onverstaanbaar), hij melde de tijd die we hadden (ruim 3 uur) en gaf ons een ticket. Na dan een ticket voor de kabelbaan te hebben geregeld kon ik als een van de eersten naar boven. Na een tochtje met de kabelbaan was ik er dan eindelijk: de Chinese muur! Het blijft toch altijd apart om aan te komen op een plek die je al zo goed kent, omdat je al je leven lang naar afbeeldingen ervan kijkt, zoals vandaag bij de iconische Chinese muur. Een bouwwerk van ruim 2000 jaar oud, in totaal meer dan 5000 kilometer lang (hoewel het allemaal losse stukken muur zijn, niet een lang geheel, de losse stukken schijnen bij elkaar zelfs meer dan 8000 kilometer lang te zijn!). Overigens zijn de meeste stukken van de muur bijna geheel verdwenen, er rest dan vaak slechts alleen de fundering, Mao nodigde de boeren namelijk uit stukken muur te gebruiken voor hun boerderijen.... De sectie waar ik ben is echter prachtig gerenoveerd, zoals op de plaatjes. Zodoende begon ik over een schitterende wandeling over de muur, met prachtige uitzichten, langs wachttorens en over erg veel trappen. Na een stuk over de muur te hebben gewandeld kwam ik aan bij een stuk dat bijna verticaal omhoogliep langs een bergwand, met een bijna oneindige trap. Dit was een behoorlijke uitdaging, maar ik wilde natuurlijk wel naar boven. Ik moest een paar keer op adem komen gedurende de beklimming, maar het uitzicht was adembenemend! Hierna kon je nog een stuk verder, wat eigenlijk niet mocht, maar velen deden het toch, dus ik natuurlijk ook. Dit stuk was veel rustiger en eindigde uiteindelijk bij een sectie van de muur die nog niet gerenoveerd is. Dit was eigenlijk best gaaf om te zien, de vervallen muur met ingestorte wachttorens. Hierna moest ik dan weer terug over hetzelfde gedeelte wat wel veel sneller ging dan heen, maar wel erg belastend was voor je beenspieren. Na nog wat foto's te hebben genomen moest ik dan terug naar de bus en afscheid nemen van de Chinese muur, maar het was een fantastische ervaring! Uiteindelijk dus met de bus terug, wat weer erg lang duurde. Door de buitenwijken van Beijing, die er verschrikkelijk uitzien, alleen maar hoge en lelijke flats, tot zover het oog rijkt, wat lijkt me dat verschrikkelijk om daar te moeten wonen, Almere is er een paradijs bij vergeleken. Pas om zeven uur was ik dan terug in het hostel, toen snel wat gaan eten bij een barbecue restaurant in het begin van de hutong (waar het hostel ook zit). Hier allerlei spiesen besteld (kip, schaap, hersenen (!) en varken), noodles en bier. Naast mij zat een uiterst genereuze Chinees (type hooligan, kaal met een leren jack, maar met een schattig dochtertje en vrouw) die de hele tijd met wilde proosten en mij een heerlijk broodje gaf plus een paar verrukkelijke kippenpoten..... Ik kon deze delicatesse natuurlijk niet afstaan, dus na de poten ontdaan te hebben van de nagels ze lekker verorberd, maar ik moet zeggen, het was best lekker! Uiteindelijk ging mijn Chinese maat ervandoor, en wilde ik de rekening vereffenen. Wat bleek; de beste man had ook mijn rekening al betaald! En dat zo maar, zonder reden, heel erg leuk natuurlijk, dat zie ik in Nederland niet zo snel iemand doen. Daarna nog een biertje in het hostel besteld en aan de praat geraakt met drie Chinezen, althans via een vertaal app vroegen zij dingen, die ik dan weer in het Engels intypte zodat het weer naar het Chinees vertaald werd. Trouwens hun namen waren Sherlock, Frank en Joe, typisch Chinese namen natuurlijk, kennelijk hebben Chinezen ook willekeurige Engelse namen die ze dan zelf bedenken. Uiteindelijk om half een gaan slapen, na deze drukke, enerverende maar fantastische dag!