Hectiek alom in India! - Reisverslag uit Pushkar, India van michiel ankersmit - WaarBenJij.nu Hectiek alom in India! - Reisverslag uit Pushkar, India van michiel ankersmit - WaarBenJij.nu

Hectiek alom in India!

Door: Michiel Ankersmit

Blijf op de hoogte en volg michiel

14 November 2016 | India, Pushkar

Dag 3 en 4: Abu Dhabi - Pushkar

Na een heerlijke nacht slapen behoorlijk vroeg opgestaan en ons helemaal vol gegeten aan het ontbijtbuffet. Daarna nog even het zwembad uitgeprobeerd, wat liggen lezen in het zonnetje (had ik al gezegd dat het hier dertig graden is ?) en een duik genomen in de Perzische golf (de zee dus). Toen weer snel een taxi gevat, de taxi-chauffeur kwam uit Zimbabwe, degene daarvoor uit Pakistan, die daarvoor uit Egypte en die daarvoor uit Bangladesh, een internationale bedoeling dus daar in de Emiraten. Sowieso komen de meeste mensen daar volgens mij uit een ander land. Daarbij zie je overdag niemand op straat, maar vervoert iedereen zich met een auto, de benzine kost er natuurlijk ook niets, de olie zit er gewoon in de grond. De vlucht was weer prima, het eten goed, alleen zaten we helaas niet aan het raam, dat was wel jammer. Na de landing door de douane en toen waren we dan eindelijk in India! Alleen moesten we nog een bus regelen naar Pushkar, voor de kamelenbeurs. Dat was nog niet zo makkelijk, de pinautomaten deden het namelijk niet en we hadden geen Indiase rupees bij ons. Dit kwam omdat de premier van India (Modi) namelijk van de een op de andere dag had besloten dat alle biljetten van 500 en 1000 rupees niet meer gebruikt mogen worden, alleen zijn er van de andere biljetten nog niet genoeg bijgemaakt.... Zodoende zijn de pinautomaten buiten gebruik. Gelukkig hadden we nog wel euro's bij ons, die konden we wel wisselen. Toen we naar buiten liepen werden we overvallen door een leger van taxi-chauffeurs, maar toen we nee zeiden gingen ze wel gelijk weg. Uiteindelijk een taxi gepakt naar een busstation voor bussen in Rajastan, op aanraden van meerdere mensen. Overigens stinkt het heel erg in Delhi, de luchtvervuiling is immens, en dat merk je helaas gelijk, alsof je voortdurend in een wolk van uitlaatgas staat. Op het station bleek er alleen een bus naar Jaipur te gaan, dus die maar genomen. De busrit was best goed, alleen wat is er een chaos op de weg! Ik had er natuurlijk wel van gehoord, maar om het mee te maken is toch anders. Alles rijd door elkaar, staat stil op de weg, rijd aan de verkeerde kant van de weg, is onverlicht of snijd elkaar af. Bussen, scooters, tuktuks, vrachtwagens, auto's en fietsen door elkaar. Om vier des nachts in Jaipur aangekomen. Op het busstation eerst belaagd door van die vervelende taxi-chauffeurs, maar uiteindelijk een busticket kunnen kopen naar Ajmer. Na een busrit met een psychopathische buschauffeur (hij zigzagde vol gas door het verkeer) in de ochtend in Ajmer aangekomen en door op een bus met locals gestapt voor de derde (en kortste) busrit naar Pushkar. Daar was het gelijk al erg druk met pelgrims (voor een hindoefeest ter verering van Brahma, een hindoegod). Na een tijdje vonden we ons hotel (Diamond guesthouse), daar onze spullen gedropt en toen eerst een rondje gaan lopen door de stad. De stad was overvol met kleurrijk aangeklede hindoes. Vrouwen in prachtige gewaden met allerlei kleuren, vol behangen met sieraden, mannen met tulbanden en karakteristieke koppen met snorren en baarden, starende kinderen en volwassenen die zich vergaapten aan twee van die blonde mensen (ze staren trouwens echt ongegeneerd, je moet er maar aan wennen waarschijnlijk) en de meest aparte van allemaal; de baba's, dat zijn priesters die graatmager zijn, in oranje gewaden en er behoorlijk kwaadaardig uitzien. Al om al een fantastisch schouwspel! Na een heerlijke en spotgoedkope lunch (Indisch eten is verrukkelijk!) de festiviteiten aan de waterkant bekeken (Pushkar ligt aan een meer). De pelgrims moeten namelijk het water in en er rozen ingooien, volgens hun geloof ( het hindoeïsme dus) is het meer namelijk ontstaan omdat Brahma een traan moest laten (ik neem dus aan dat hij behoorlijk groot is, het is namelijk best een aardig meer). Natuurlijk waren er weer van die mannetjes die ons ook rozen probeerden aan te smeren, wat natuurlijk gratis was, maar wel voor een verplichte donatie..... Na al deze ervaringen weer terug gegaan naar het hotel, waar we eindelijk de kamer in konden. Eerst een dutje gedaan, we waren kapot van de lange dag, maar na een goed uur er toch alweer uitgegaan. We moeten immers nog naar de kamelenbeurs! Dus weer mee met de inmiddels tot gigantische proporties aangezwollen mensenmassa door de stad naar de beurs. Onderweg zagen we natuurlijk weer erg veel aparte en kleurrijke hindoes rondlopen. Ondertussen bleef ik maar foto's maken, maar kregen we ook vaak de vraag; selfie with us sir? We staan dus op een behoorlijk aantal foto's van Indiërs ondertussen. Toen we eindelijk met de stroom mee de stad uitvaren kwamen we eerst op een kermis uit, daarna was het kamp met de dieren. Alleen helaas was er geen kameel meer te bekennen, wel een heleboel paarden, maar dat was wel een sneu gezicht. De arme drommels stonden in de brandende zon zonder voer te puffen met hun uitgemergelde lijfjes. Na een tijdje hadden we gelukkig toch nog wat kamelen gespot, alhoewel ze voornamelijk als toeristische attractie fungeerden. Daarna weer met de stroom mee, het is trouwens echt een belachelijke mensenmassa, je loopt voortdurend in stapvoets vooruit, het terrein af. Het viel ons overigens ook op dat Indiërs je af en toe willen aanraken, een wilde zelfs mijn voeten kussen, dit heeft te maken met het kastensysteem wat daar nog is. Mensen uit een lage kaste doen dat als een soort van respect schijnt het. Toen we eindelijk in een rustiger gedeelte waren een rooftop terras opgezocht om even alle hectiek achter ons te laten. Daar wederom lekker gegeten en van het uitzicht genoten. Daarna naar de waterkant gelopen, er begon namelijk net een vuurwerk aan de overkant van het meer. Daar aangekomen kwamen me midden in een of ander hindoeïstisch ritueel terecht. Er was een priester met vuur die een soort mantra zong, ondertussen deed iedereen mee. Bij de apotheose hiervan gooide iedereen zijn bloemen in het water en ging het vuur op fakkels rond, wat iedereen even moest aanraken. Erg indrukwekkend allemaal, normaliter zie je dit alleen in de film. Daarna nog een heerlijke falafel gescoord (wat trouwens in dit geval een rijkelijk gevulde wrap was) een pilsje gedronken (wat verboden is, dus wordt het heel snel in een mok geschonken en daarna vernietigd men het blikje zorgvuldig) en eindelijk om elf uur naar bed voor een goede nacht!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: India, Pushkar

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

21 Maart 2018

Paradise lost

20 Maart 2018

De uitvlucht naar het paradijs

19 Maart 2018

Een getto in het paradijs

18 Maart 2018

Ranzige hotels en bussen voor dwergen

17 Maart 2018

Koffie en kolibries
michiel

Actief sinds 10 Maart 2010
Verslag gelezen: 444
Totaal aantal bezoekers 29227

Voorgaande reizen:

12 Maart 2010 - 22 April 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: